Wasi Esperanza - JON

Mag ik jullie voorstellen aan... JON!!

In de armen van zijn mama of één van zijn broers wordt hij 's morgens naar de Albergue van het centrum gebracht. Hij is dan nog steeds wat in dromenland... wil het liefst lekker in je armen liggen, met zijn hoofd op je schouder, zijn armen om je heen. Een heerlijk ochtend moment, zo knuffelen met Jon. Langzaam wordt hij wakker, heft zijn hoofdje van je schouder op, maakt wat geluidjes, en legt zich dan toch terug even neer...

Jon ziet de wereld op zijn manier! Stapje voor stapje verkent hij elke dag meer en meer... Hij steekt zijn handjes uit en komt zo vanalles op zijn weg tegen: zachte en harde dingen, grote en kleine dingen, warme en koude dingen,... Vervolgens vindt hij het dan heerlijk om de dingen over zijn hoofd weg te gooien. Jon kan niets zien. Hij luistert, hij voelt... zo verkent hij de wereld rond hem.
...

Ondertussen zet Jon ook zelf helemaal alleen zijn eerste stapjes in zijn duistere wereld. Hij heeft het vertrouwen gevonden om met een paar stapjes het voor hem onbekende te overbruggen. Hij houdt je vast, luistert naar de andere, JON VEN ESTOY AQUA, hij laat je los en waagt de stap. Hij geniet er zichtbaar van als hij na paar stapjes bij de ander toekomt!

's avonds wordt hij weer opgehaald door zijn mama of één van de broers. Ciau Jon! Jon heft zijn armpje op en zwaait met zijn handje! Ciau Jon, hasta manana!!